Waar zit de pijn?
Deze week kwam er weer heel veel voorbij over de zorgen in de gezondheidszorg. Ik probeer er van een afstand naar te kijken. Het lijkt complex, is dat ook zo? Wat speelt er zich af?
Er is een klassenstrijd: jij bent goed en jij niet met als gevolg hyperspecialisaties. Belangenstrijd: wie heeft hier voordeel aan? Individualisme i.p.v gezamenlijk aan de slag gaan. Alles wordt globaler: van waaruit werken wij? We moeten terug naar de basis. De verbinding verkruimelt: er zijn gelegenheidsverbindingen. De roep is naar sociale- / menselijke maat verbinding. Dat is wat je leest.
Wat zeggen de zorgprofessionals: ‘Ik voel mij niet meer thuis. Ik heb er geen invloed op. Ik werk hard en krijg alleen kritiek. Wat ik ook zeg, er wordt toch niet geluisterd. Mij wordt niets meer gevraagd dus, heb ik niks meer te zeggen. Er is geen gedeelde ervaring meer. Ik heb geen invloed, mag niet meer nadenken er wordt voor mij gedacht. Initiatief nemen wordt niet gewaardeerd. Er wordt over je beslist. Opeens ben ik ongeschikt. Ik doe mijn best en ga altijd maar door. Er wordt nooit gevraagd: hoe is het nu met jou? Er is geen geld voor scholing. De werkdruk neemt alleen maar toe. Er mag weinig meer. Hoe hou ik het nog vol? Het is het mooiste vak wat er is en toch de grens is bereikt.’
“Er ontstaan dagelijks dilemma’s door de recente veranderingen, wetten, publieke verantwoording en verschuivende taken tussen de zorgprofessionals onderling. Dit botst met het waarom je dit vak hebt gekozen.”
Andrew Jameton beschreef in 1984 voor de 1e keer over Moral Distress (MD). Je weet wat goede zorg is maar je voelt je machteloos, gehinderd en/of niet in de positie om de juiste zorg te kunnen bieden. MD ontstaat door de externe druk die is toegenomen. Het lijkt onafwendbaar. Het gevolg: leegloop in de zorg, versnippering en verschraling van de zorg, etc.
Zo! Zie jij het nog zitten? Is de grens van wat nog aanvaardbaar is bereikt? Wil je echt vooruit en zelf de regie pakken? Vol energie en passie? Het systeem kun je niet zomaar veranderen. Wat je wel kunt veranderen is dat jij je eigen ruimte opeist, je niet meer uit je professionele rol laat duwen door systemen of eisen van buitenaf, je gaat staan voor wie jij bent.
Ik hoor je ‘pruttelen’ Ja maar…,dat is niet voor mij, dat is leuk gezegd maar zo werkt het echt niet, wat weet jij ervan, hoe doe je dat, etc?