Het spel van het zoeken

Ik hou van reizen, of het nu dichtbij is of ver weg dat maakt niet uit.
Wandelen, fietsen, met de auto, bus, trein het doet er niet toe.
Reizen naar een onbekende omgeving kan ook in je eigen land.
Dat we nu beperkt zijn in onze bewegingsvrijheid is een gegeven.
Je kunt nu ook terug denken aan je reizen en je ervaringen.

Reizen is voor mij een metafoor voor het leven.
In het reizen ervaar ik het avontuur, de vrijheid van het kiezen in wat je gaat doen, grenzen verleggen en het flexibel kunnen zijn.
De onverwachte ontmoetingen, nieuwe culturen, nieuwe geuren, de lijst is eindeloos en voor iedereen anders.
Ik beleef enorm veel plezier aan het dwalen, wat het leuk en interessant maakt en ook dat er geen concreet beeld is van wat je op je reis tegenkomt.
En dat je daar niet bang voor hoeft te zijn.
Je hebt of krijgt door het reizen een improvisatiekracht en hier wordt een beroep opgedaan.
Het dwalen van het zoeken naar de juiste richting is daar een ontzettend mooi onderdeel van.
Hoe beweeg jij? Wat doe jij? Hoe flexibel ben jij? Sta je stil?
Wat zie, hoor, ruik en voel je? Kun je genieten en ook van je fouten? Kun je erom lachen?
Reizen is als een spel. Het spel van het zoeken.
In het reizen wordt helder dat alleen het NU er is….
En wat je ook tegenkomt, je komt altijd sterker terug van het reizen.
Al die indrukken, improvisatiekracht brengen dat je het vermogen hebt om van richting te kunnen veranderen.

Ik blijf nog even bij het reizen.
Door heel goed te observeren, relativeren en je kennis en ervaring in te zetten, meebewegen en vooral durf te hebben kun je de ingeslagen weg achter je laten en van richting veranderen.
Tijdens een reis naar familie in Zuid Afrika reden we door de Drakensbergen.
De weg was vol diepe gaten en werd alsmaar slechter. We begonnen te twijfelen, moeten we wel doorgaan want hoeveel slechter wordt de weg nog? Wat als we pech krijgen? Er is hier niet zomaar een wegenwacht of zijn er weggetjes binnen door. In ons hoofd gingen we ‘wat als’ scenario’s bedenken. We reden door en kwamen te staan voor een zeer slecht begaanbaar gravel pad. Wat gaan we doen? Het is al laat aan het worden en in Zuid Afrika is het opeens donker.
Het is alsof de lichtschakelaar wordt omgezet. Er is geen schemer periode.
Terug gaan was geen optie. Het gebied is dun bevolkt en er is geen mens of huis in de wijde omtrek te zien. Alleen fantastische bergen en vergezichten.
We besloten uit de auto te stappen en eerst van de omgeving te gaan genieten. Wat is het hier ongelofelijk mooi. En uit het niets kwam daar een vrachtwagen, die stopte en ons wees op een bergweggetje binnendoor, ‘voor als wij durfden’ zei hij breeduit lachend. Zo gingen we het bergweggetje op zonder dat we wisten waar het naartoe leidde. Het weggetje stond niet op de kaart en internet ontvangst voor je telefoon was er niet. Vertrouwend op dat het goed kwam en vertrouwend op wat ons verteld was zijn we de ‘andere’ richting in geslagen.
En o wat was het een spannende rit. Het kwam goed.
Voor mij ligt hier de kracht van het reizen. Je ziet dat een pad doodloopt en wat het betekent dat je terug moet keren om een andere richting te zoeken.
Als je dat legt op het leven betekent dit een nieuw perspectief.
Het is de juiste richting zoeken en definiëren en dan brengen veranderingen die nodig zijn extra kwaliteit aan ons leven toe.

Een kenmerk van de mens is dat we niet van verandering houden. We komen in weerstand, zijn lui, stellen uit, zijn vermijdend, we werken te hard, stellen geen grenzen of gaan er overheen, we komen niet op voor onszelf, we doen aan zelfdestructie, drank, drugs etc. En we proberen onze dag goed te praten door de verantwoordelijkheid af te schuiven en door een claim op de toekomst te leggen. Dan gaan we het oplossen. ‘Morgen ga ik….., Ik kon er niks aandoen doordat de trein te laat was, maar morgen kom ik op tijd’ Feit is dat jij je wekker zelf bent vergeten te zetten en daardoor de trein hebt gemist en te laat bent gekomen.

Als er een verlangen wordt opgewekt naar verandering dan pas kunnen we open staan voor andere mogelijkheden en andere richtingen. De urgentie moet gevoeld worden.

We leven allemaal in een periode dat we het anders moeten gaan doen.
De urgentie zit in kleine en in grote vraagstukken en dat wordt nu gevoeld.

Waarin voel jij de urgentie? Wil jij een ander perspectief? Waar verlang jij naar? Wat wil jij echt anders?
Welke verandering je ook wilt er hoort altijd avontuur, onzekerheid, dingen achter laten van wat je op dit moment vasthoudt of waar in vastloopt om naar die andere toekomst te gaan. En dat is als je het goed beschouwd best ontzettend leuk want je mag een nieuw verhaal gaan vertellen.

Tot slot. Kijk eens achterom. Hoe heb jij je leven geleefd? Hoe maakte jij je keuzes? Wat wil jij anders? Want hoe je omgaat met dingen bepaalt uiteindelijk jouw geschiedenis.